انتظار، عمل است

بسم الله الرّحمن الرّحیم»

همراه بیّنات و با دگرگون شدن تلقی انسان از خودش، دیگر او به آن‌چه که دارد دل‌خوش نیست و در انتظار چیزی است که می‌تواند باشد و باید باشد. این توانایی و این ضرورت او را برپا می‌دارد و به انتظار می‌کشاند و چشم‌به‌راه می‌سازد.

همراه بیّنات به انتظار می‌رسیم.

و این انتظار، نه احتراز و کناره‌گیری است که بعضی‌ها بر آن پافشاری می‌کنند و در بوق‌هاشان می‌دمند، که تو نمی‌توانی در آن‌چه که هستی بمانی و نمی‌توانی از آن‌چه که باید داشته باشی چشم بپوشی.

این انتظار، نه احتراز است و حتی نه بالاتر اعتراض و فریاد، که این انتظار، آماده‌باش است. زمینه‌سازی و آمادگی برای رسیدن به مطلوب است. آن‌کس که در انتظار است آماده‌ می‌شود تا نقطه‌ضعف‌های خودش را پر کند و مانع‌ها را بشناسد و نقطه‌ضعف‌هایشان را بیابد و در نقطه‌ضعف‌های دشمن خانه بگیرد و از آن سنگر بسازد.

انتظار، پر کردن خانه‌های ضعف خویش و تقیّه، سنگر گرفتن در خانه‌های ضعف دشمن است.

ادامه مطلب